Het typische kleinschalige landschap wordt voor een groot deel bepaald door hagen en houtkanten. Ze omzomen weilanden, begeleiden beken en zorgen voor fysieke perceelsgrenzen.
In het voorjaar herken je de prachtige bloesems van sleedoorn en meidoorn. Deze werden vroeger 'gelegd' om een natuurlijke veekering te vormen. Op veel plaatsen hebben prikkeldraad en afsluitingen vandaag de historische hagen verdrongen. Nochtans hebben deze hagen een niet te onderschatten natuur- en cultuurhistorische waarde. Een houtkant zorgt dan weer voor een plekje schaduw waarvan het vee dankbaar gebruik maakt op warme zomerdagen. Samen met jou willen we ervoor zorgen dat prachtige hagen en houtkanten opnieuw ons landschap omgorden.
Een natuurlijke haag, heg of houtkant bestaat altijd uit een mengeling van verschillende soorten. Een haag of heg bestaat in de regel uit een rij struiken. Reken vier planten per meter voor een haag en drie voor een heg. Je plaatst best ook steeds drie tot vier planten van dezelfde soort bij elkaar. Een geschoren haag neemt de minste plaats in. Die scheer je namelijk zo hoog en breed als je wil, maar vergt wel wat meer onderhoud. Je snoeit de haag best twee keer in het groeiseizoen. Een haag past in elk tuintje, zelfs in de stad.
Een heg laat je wat wilder uitgroeien zodat die bloemen en vruchten gaat dragen. Een heg neemt dus gemakkelijk enkele meters in beslag. In een natuurlijkere tuin komt een uitgegroeide bloesem- en bessenheg meer tot zijn recht. Een heg is wat natuurwaarde betreft het meest interessant en lokt tal van insecten en vogels. Het onderhoud van een heg beperkt zich in het groeiseizoen tot het weghalen van hinderlijke takken. Een grotere snoeibeurt in de winter kan een al te weelderige groei intomen.
Een uitgegroeide houtkant strekt zich al gauw uit over een vijftal meter. Je plant de bomen en struiken immers in twee tot drie rijen met een afstand tussen de rijen van één meter. Ook de afstand tussen twee planten in de rij bedraagt één meter. Na een aantal jaar zal dit een dichte houtkant worden. De houtkant wordt om de vijf tot tien jaar gekapt. Dat zorgt voor een serieuze portie werk, maar je kan achteraf wel genieten van een boel brandhout. Best kap je de houtkant gespreid over een aantal jaar, zodat de natuurfunctie van de houtkant niet helemaal verloren gaat. De planten schieten gewoon terug uit na kappen.
Inheems, streekeigen of autochtoon. Regionale landschappen zetten in op planten van hier. Dit zijn afstammelingen van bomen en struiken die zich na de laatste ijstijd spontaan in onze gebieden gevestigd hebben. Het zijn bomen en struiken die al zeer lang in onze gebieden vertoeven en dus zeer goed aangepast zijn aan de bodem en de leefomstandigheden in onze streken. Meer info over 'Plant van Hier' vind je op de website www.plantvanhier.be.
Om je bij de soortenkeuze te helpen heeft de provincie Antwerpen een brochure uitgebracht: de Plant-Wijzer. Een belangrijk deel van de brochure bestaat uit gedetailleerde informatie over de bomen en struiken die in de verschillende herkomstgebieden van onze provincie kunnen worden aangeplant. Deze brochure kun je via deze link downloaden.
Regionaal Landschap Rivierenland kan je helpen met de aanplant of het achterstallig onderhoud van hagen en houtkanten in bepaalde zones van ons werkingsgebied. Plan je een grote aanplant, of heb je een houtkant die dringend aan achterstallig onderhoud toe is, contacteer dan charlotte@rlrl.be.
Geen berichten in regio 2.
Vroeger werden knotbomen aangeplant voor het takkenhout dat voor brand- en geriefhout gebruikt werd, nu omdat ze heel wat natuur- en landschapswaarde hebben.
De regio rond Mechelen was vroeger een echte fruitstreek. Eindeloze hoogstamboomgaarden kleurden ons landschap. Wegens de toenemende vraag naar productie van fruit uit laagstamfruitteelt en de toenemende graad van bebouwing verdwenen deze bomen de laatste decennia uit ons landschap.
Fauna-akkers zijn akkers die ingezaaid worden met een mengsel van akkerkruiden, akkerbloemen, grassen en/of oude landbouwgewassen. Het doel is niet de gewasopbrengst, maar de natuurwaarde.
De inspanningen die een landbouwer doet voor natuur- en milieubeheer, kunnen vergoed worden door de overheid onder de vorm van beheer-overeenkomsten.
Akkerranden zijn bloemrijke stroken van een zestal meter breed . ‘s Winters bakenen ze de kale akkers af en ‘s zomers zorgen ze voor kleurrijke bloemen langs de maïs- en groentevelden.
Kleine landschapselementen zijn meer dan bomen, hagen of houtkanten. Ook kleine bouwwerken kunnen hun stempel drukken op het uitzicht van een landschap en een boeiend verhaal vertellen.
Veteraanbomen zijn bomen in hun laatste levensfase, vol holtes en dood hout. Ze hebben een zeer hoge ecologische en historische waarde. Omdat het per definitie eeuwen duurt om veteraanbomen te vervangen, is het beheer van bestaande veteraanbomen van cruciaal belang. Zeker tot de volgende generatie veteraanbomen zijn volgroeid.
Het PDPO project (Programma voor Plattelandsontwikkeling) Paard en Landschap wil paardenhouders een biodivers en landschappelijk waardevol inrichtingsvoorstel aanbieden.
De ‘landschapsbeelden biodiversiteit’ geven een visie op de gewenste groene infrastructuur in een streek. Door te werken aan samenhangende netwerken van groene infrastructuur geven we dieren en planten meer kansen.
Een actief en gezond bodemleven heeft een positieve invloed op de beschikbaarheid van voedingsstoffen en de natuurlijke wering van ziekten en plagen. Een evenwichtige bodemstructuur is dan ook cruciaal voor het werk van de landbouwer.
Tussen de stad Lier en de gemeente Nijlen tekenen Kleine en Grote Nete de contouren van een prachtig landschap waarin bossen, heide, beemden, beekvalleien en natuurgebieden elkaar afwisselen.
Rivierenland herstelt niet zomaar willekeurig kleine landschapselementen, maar linkt deze terreinrealisaties ook aan gebiedsgerichte projecten.
Met dit project bundelen Regionaal Landschap Rivierenland, Agentschap voor Natuur en Bos en Natuurpunt hun krachten om een dynamisch belevingslandschap als groenblauwe verbinding tussen stad en Dijle-Zennevallei te creëren.
De stad Lier krijgt een nieuwe achtertuin. In de Netevallei, ten zuidoosten van het centrum, bundelen verschillende partners hun krachten om Landschapspark Pallieterland te realiseren, een groene ontmoetingsplaats met een evenwichtige mix van natuur en recreatiemogelijkheden.
Met het draagvlakverbredingsproject ‘Zaad van Hier’ wil Regionaal Landschap Rivierenland particulieren, (hobby)landbouwers, paardenhouders en natuurverenigingen motiveren om weides op een duurzame manier als kruidenrijk grasland te beheren. Hierdoor zal de diversiteit aan lokale fauna en flora stelselmatig toenemen.
Het LOB (Loket Onderhoud Buitengebied) ondersteunt gemeenten bij het inventariseren en beheren van kleine landschapselementen op hun grondgebied.
In de landschapskrant lees je over onze projecten, vormingen, realisaties, activiteiten, wandelroutes, klein bouwkundig erfgoed en bijzondere plekjes
In dit project werken het ‘Proefstation voor de groenteteelt vzw’ en ‘Regionaal Landschap Rivierenland vzw’ samen om op lokaal niveau een composteringsnetwerk op te richten om de reststromen van natuurorganisaties, tuinbouwers en boomkwekerijen te herwaarderen en opnieuw lokaal in te zetten.
Kansen voor de open ruimte van morgen: een innovatieve aanpak voor heel wat open percelen en bouwgronden met een hoge open ruimte waarde. De Regionale Landschappen begeleiden gemeenten bij het vertalen van de groene beleidsvisies tot op perceelniveau.
Regionaal Landschap Rivierenland vzw | Hallestraat 6, 2800 Mechelen | T 015 21 98 53 | info@rlrl.be
